Купалле: Скарбніца Традыцый і Час Кахання
Сярод шматлікіх народных свят Беларусі асаблівае месца займае Купалле – свята, глыбока ўкаранёнае ў нашых традыцыях і звязанае з росквітам прыроды. Гэта час, калі дні доўгія, ночы кароткія, а зямля буяе кветкамі і зелянінай. Мноства абрадаў і павер’яў звязана з гэтым чароўным перыядам, які спраўлялі не толькі з 6 на 7 ліпеня, але і з 23 на 24 чэрвеня. Захаванне гэтай непаўторнай спадчыны, перадача яе з пакалення ў пакаленне, мае надзвычай важнае значэнне для нашай нацыянальнай ідэнтычнасці. Купалле заўсёды было сімвалам маладосці, кахання і надзеі. Менавіта таму моладзь асабліва любіла гэта свята. Гэта быў час не толькі для вясёлых забаў, скокаў праз вогнішчы і пошуку папараць-кветкі, але і для варажбы на лёс, на будучага суджанага. Купалле – гэта сапраўды час для маладых сэрцаў, час, калі закладваюцца новыя адносіны, калі каханне расцвітае, і калі пачынаецца шлях да стварэння новых сем’яў.
Адным з найцікавейшых і найбольш сімвалічных абрадаў, накіраваных на шчаслівае сямейнае жыццё, з’яўляўся абрад на “вымятанне дзяўчат замуж”, які праводзіўся ў Клічаўскім раёне. Жанчыны і дзяўчаты збіраліся разам, плялі вянкі з палявых кветак, бралі венікі з доўгімі ручкамі і накіроўваліся да хаты дзяўчыны, якая доўга не магла выйсці замуж. Ёй адзявалі вянок, а затым, са спецыяльнай купальскай песняй, пачыналі месці вуліцу ад двара дзяўчыны. Лічылася, што гэты абрад мае магічную сілу і спрыяе хуткаму пошуку свайго суджанага. Хлопцы, у сваю чаргу, каб захаваць сваіх дзяўчат у роднай вёсцы і не дапусціць іх замужжа ў суседнюю вёску, таксама мелі свой абрад. Яны бралі драўлянае кола ад калёс і абкочвалі яго вакол вёскі. Паўз дарогу палілі “май” (зеляніну, кветкі) і барану, упрыгожаную кветкамі, што сімвалізавала плоднасць і прыцягненне дабрабыту ў роднае селішча. Гэтыя старажытныя традыцыі жывуць і сёння, сведчачы пра непарыўную сувязь пакаленняў і важнасць захавання нашых каранёў.
Так, 23 чэрвеня работнікі раённага Дома культуры і аматарскае аб’яднанне “Вераценца.by” правялі купальскі абрад на вымятанне дзяўчат замуж у вёсцы Альхоўка. Сваю хату для правядзення гэтага прыгожага мерапрыемства ветліва прадставіла Яшчук Анна Міхайлаўна. Такія падзеі паказваюць, як дзякуючы намаганням энтузіястаў, наша культурная спадчына не толькі захоўваецца, але і перадаецца далей, натхняючы новыя пакаленні.
Купалле – гэта не проста ўрачыстасць прыроды і старажытных абрадаў. Гэта жывы напамін пра каштоўнасць нашай спадчыны, пра важнасць захавання тых нітак, што злучаюць пакаленні. Гэта свята, якое працягвае быць сімвалам надзеі, кахання і нараджэння новага, у тым ліку і стварэння моцных і шчаслівых сем’яў.
Ж.Я.Ачыновіч, загадчык аддзела нестацыянарнага абслугоўвання ДУК “Цэнтралізаваная клубная сістэма Клічаўскага раёна”
